Al moment de nòstre segond estagi lenga e cultura anèrem visitar lo Menerbés. Lo dimècres 21 d’abril, daissèrem lo canton de Menèrba per nos anar passejar a la vila granda, mai particularament dins sa ciutat. Vesètz de qué parli ? E òc anèrem visitar la Ciutat de Carcassona que se situa a la confinha Sud del Menerbés.
Nòstre guida, lo local de l’etapa, lo Joan-Francés Albert nos i esperava. La nos faguèt descobrir atal coma la Calandreta de Ciutat que coma son nom l’indica se situa a l’interior dels barris. La Sabrina Bousquet qu’es regenta aval nos i rejonguèt. E es tot en se passejant dins la ciutat medievala fortificada que lo Joan-Francés nos contèt l’istòria d’aquel luòc situat entre Montanha Negra e Pirenèus. La ciutat coneguèt un abandon de per sos estatjants mas al sègle XIX, l’arquitècte Eugène Viollet-le-Duc la restaurèt. Sas restauracions foguèron criticadas mas çaquelà la salvèt de la roïna totala. Poguèrem pas partir sens anar far un torn dins la glèisa Sant Nazari per agachar sos polits vitralhs. Cal saber que la Ciutat de Carcassona es classada al Patrimòni Mondial de l’UNESCO e cal pas esitar coma regent o autre a far descobrir als enfants aquel luòc cargat d’istòria.
La jornada contunhèt dins un vilatge non luènh d’aquí, a Ladèrn de Lauquet que passèrem un moment fòrça agradiu en companhiá de la Francesa Albert que lo nos faguèt descobrir. Nos passegèrem al bòrd de las vinhas, sus de camins forestièrs, lo long del riu Lo Lauquet que trapèrem una cascada plan polida que balhava enveja de far un pichon cabús…
Per acabar, foguèt una jornada plan plasenta. Un grand mercé de la còla tota a los que l’animèron.
Aurèlia Lagarde