Georges Fontane nasquèt a Molières sus Cèze en 1908. Trabalhèt per la companhiá carbonièra de Bessèges de 1921 a 1960. Daissèt la mina pendent doas annadas e foguèron amb sa sòrre « Los Reis dels Abisses ». El meteis, dins son autobiografia « Les quatre temps ou la vie d’un mineur cévenol », s’apelava « Fildeferiste ». Per causa de crisi economica, deguèt arrestar çò que sonava sa temptativa d’evasion e s’enfonsar dins la carbonièra mentre que sa sòrre se’n tornèt far la pastora.
Escriguèt tanben en patoès cevenòl coma lo disiá, de contes, fablas e poèmas coma
« L’òme vièlh e lo vièlh castanhièr » qu’evòca lo ligam entre eles a la fin de lor vida.
Rescontrèri sos escriches sus un tèma mai gaujós « Las memòrias d’un Opinel a Lobaresse » que fa parlar lo cotèl que se trobava dins la pòcha del pepin mieu partit als bolets. Aquí çò que trapèri escrich sus una letra :
«… Ieu pensavé « François déou serca à rébous »
La djournada passè sans mé rassasia
N’en ploumèré ün parél djusté per lous tasta
Per ün noou Opinel faire tant pénitenço !
Çò me poussè a bout e pensèré vendjénço
« Pusqué de bons célous vos pas mé fa mandja
Vas veïré qué ta car iëou vaou éntéména »
Surtout que m’ouvriguè per coupa ün bastou
Qué n’èra pas pus dré que l’esquina d’ün buou
Diguèré : « és lou moumén dé sé paga l’souffrando»
Glissèré sus lou buou rentrèré dins la viando
Amaï i diguès pas.. Siègués patant canaillo
Lou sang d’ün quincaillé a ün gous dé féraillo…»
Emilia Tisné e la còla