Joan Bodon nasquèt en 1920 a Crespin, del costat d’Avairon. Escrivan occitan reconegut, quitèt pas jamai sa lenga mairala e escriguèt quasi la totalitat de sas òbras en occitan. Recampèt de contes tradicionals de la tradicion orala dins de recuèlhs, de mercé a sa maire qu’èra una contaira de Roèrgue. Es ela que lo faguèt dintrar dins aquel monde de contes e d’imaginari. Joan Bodon visquèt sa vida tota amb l’enveja e l’objectiu de salvar sa lenga mairala e de li tornar balhar son lustre. Escambiarà sas idèas amb Enric Mouly pendent gaireben 35 ans, pas totjorn d’acòrdi sus tot, trapèron una causa comuna : lor lenga.
Joan Bodon viviá per escriure, pensava que d’arrestar l’escritura lo fariá morir, mas viure de sos libres èra pas possible per el, es per aquò qu’ensenhèt sa vida tota. Lo sentiment de solitud es present dins sas òbras, i trapam de personatges a costat de la societat, que dintran pas dins lo quadre. Es lo cas d’Amanç dins Lo libre de Catòia, d’Enric Savinhac dins La grava sul camin o encara d’un personatge sens nom dins Lo libre dels grands jorns.
Bodon partiguèt pendent doas annadas al Servici del Trabalh Obligatòri en Alemanha, aquel episòdi lo marquèt fòrça, sa liberacion per l’armada roja foguèt son punt de partença dins La grava sul camin.
Pasmens, sos romans son pas considerats coma autobiografics. Dins sas òbras, passam d’una epòca a l’autra, d’una societat a una autra, i observam los cambiaments d’aquelas doas, e lors complexitats per de personatges que son en marge.
Joan Bodon faguèt son mestièr de regent fins a la fin de sa vida, moriguèt en Argeria en 1975.
L’ostal d’enfança de Joan Bodon foguèt conservat, e tre 2004 se posquèt visitar dins son estat primièr. En 2010 arribèt la naissença d’un projècte grand, L’ostal Joan Bodon, que permet de poder tornar traçar la vida d’aquel autor dels grands. Encara uèi se pòt visitar.
A l’escasença dels 100 ans de la naissença de Joan Bodon, lo Cird’òc de Besièrs farguèt una mòstra sus la vida de l’autor que podètz consultar en seguir lo ligam. Alan Roch e Mirelha Braç faguèron tanben un trabalh de comunicacion als membres de l’IEO a travèrs lo jornalièr Audenc a l’entorn de la vida e de las òbras de Joan Bodon.
Emà Albert e la còla