De còps, ignoram que de tresaurs se trapan a costat de l‘ostal. Un dimenge d’ivèrn, visitèri lo morrèl de las fadas.
Sèm dins la comuna de Pepius, region del menerbés, país de vinha e de vent, ondulat al pè de la montanha negra. Dins una pinièra a l’exterior del vilatge, se quilha lo dolmèn en naut d’un promontòri.
En 1903, òm descubriguèt a l’entorn de Pepius de traças de la cultura de Veraza : un pòble de l’epòca neolitica que demorava en Catalonha. Aquel dolmèn es datat tanben del neolitic (- 3000 ans) e servissiá de tomba collectiva.
Lo Dolmèn foguèt longtemps enterrat jos un tumulus, se vesiá sonque una lauza. Puèi dins las annadas 60 comencèron los escavaments que permetèron de descubrir un dolmèn organizat en tres partidas : un corredor, una antecambra e una cambra finala.
Amb sos 24 mètres de longor, es lo dolmèn lo mai grand d’Occitania.
En França, es en Ardècha que trapam lo mai de dolmèns.
Vegèri pas de fadas mas vertat es que i a quicòm d’un pauc misteriós que sortís d’aquel luòc .
Marion Guillet e la còla