Vos voliá parlar anueit d’un subjèct fòrça important, en ‘quela periòda de virusada, ont belhcòp de valors son mau respeitadas.
‘Na menaça pesa sobre la receta tradicionala de la truffada, corrompuda per l’influença de sa cosina daus Aups : la tartifleta.
Quò convene de tornar dire au brave monde cusinèir de trufada, lo vertadèir biais de faire de ‘quela antica receta montanhòla faita de trufas e de toma. De trufas e de toma. Quò’s tot. E per un còp que la cusina auvernhata es vegetariana, z-o respectam !
- Prendre de las trufas jaunas e gròssas e copar en lamelas espessas en conservant la peu
- Desgialar de la doça (saindoux o burre) dins ‘na bèla padela, apondre las truffas au fuòc maximum per las faire leugierament rostir sul dessobre
- Apondre sau e pebre, puèi baissar lo fuòc
- Laissar cueire tanqu’aver des las trufas ben fondentas
- Destalhar la toma en lamelas e la despausar delicatament, amb respeit, sobre las trufas
- Fondre au fuòc minimum, puèi fialar la toma (préner garda : la toma deu demorar sobre las truffas e pas confrontar la padela)
- Apondre un pauc d’erba de provença per los mai rafinats, e ges dau tot se sètz un brave montanhòl
Alòra, que quò siage clar : pas de bocin de lard dins la trufada. Pas de bocin de lard dins la trufada. Eventualament un pauc d’alha, tolerat, pas de ceba, quò’s completament intolerable.
Mercé
Le Tiène e la còla